ارزهای دیجیتال نقش اساسی در «نظام پولی جدید» ایفا خواهند کرد

به گفته‌ی اندی هالدین، به زودی سیستم بانکداری سنتی جهان به واسطه‌ی ارزهای دیجیتال فراگیر مختل خواهد شد بنابراین هم اکنون باید به دنبال پذیرش و بهره‌گیری از مزایای بیشمار آن‌ها باشیم

بانک مرکزی انگلستان(BoE) اخیراً با انتشار گزارشی به بررسی و ارزیابی قابلیت‌های دارایی‌های دیجیتال نوظهور پرداخته است، از جمله ارزیابی این موضوع که چگونه این نوع دارایی‌های می‌توانند اساس و پایه‌های «نظام پولی جدید جهان» را تشکیل دهند.

اندی هالدین(Andy Haldane) اقتصاددان ارشد و عضو کمیته‌ی سیاست‌های پولی بانک فوق‌الذکر، روز چهارشنبه در دهمین کنفرانس سالانه‌ی دسیتی‌یو‌کی (TheCityUK) به صحبت در رابطه با این موضوع پرداخت.

 وی در این کنفرانس یک گزارش ۱۹ صفحه‌ای با عنوان «بهره‌گیری از فرصت‌های ارائه شده توسط اقتصاد دیجیتال» به همراه داشت که در آن به مباحث مختلف پیرامون ارزهای دیجیتال و تاثیر شگرف آن‌ها بر روی ثبات اقتصادی و سیاست‌های پولی جهان پرداخته شده بود.

تاثیر ارزهای دیجیتال در سیستم بانکداری جهان

به گفته‌ی آقای هالدین «فرآیند بانکداری سنتی می‌تواند توسط یک ارز دیجیتال نوظهور مختل شود». وی در ادامه افزود که باید به مزایای بالقوه‌ و بلند مدت چنین تغییر اساسی در ساختار اقتصادی توجه‌ی بیشتری داشته باشیم.

اندی هالدین معتقد است که یکی از مزایای ظهور به اصطلاح «بانکداری نوین» این است که فعالیت‌های مبتنی بر پرداخت ایمن بانک‌ها تا حدود از کسب و کار خطرناک مبتنی بر اعتبار جدا خواهد شد. وی در رابطه با این موضوع توضیح داد که: اساساً تفکیک پرداخت‌های ایمن و فعالیت‌های مرتبط با اعطاء وام‌های پر ریسک می‌تواند منجر به تنظیم میزان خطر و مدت زمان در ترازنامه‌ی آن موسسه‌ی ارائه‌دهنده‌ی خدمات فوق شود.

برطرف کردن محدودیت‌ها

این مقام مسئول بانک مرکزی انگلستان در رابطه با سیاست‌های پولی نیز معتقد است که ارز دیجیتال می‌تواند باعث کاهش و حتی خنثی‌سازی نرخ منفی شود. آقای هالدین در رابطه با این موضوع نیز توضیح داد که «نرخ‌های منفی یا صفر ناشی از محدودیت تکنولوژیکال و فناوری‌ فعلی در توانایی پرداخت و یا دریافت سود به وسیله‌ی پول فیزیکی است». وی در ادامه افزود «در اصل، یک ارز دیجیتال پذیرفته شده که به طور گسترده در میان مردم مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند از طریق فراهم آوردن امکان دریافت بهره از دارایی‌های پولی خرُد، باعث کاهش و یا حتی برطرف کردن محدودیت‌های فناوری و تکنولوژیکال شود».

 نرخ بهره‌ی منفی یک ابزار سیاسی غیرمتعارف است که توسط بانک‌های مرکزی و در راستای تشویق موسسات مالی به اعطاء وام به جای ذخیره‌سازی پول، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در یک محیط با نرخ منفی، موسسات مالی برای ذخیره‌ی پول و دارایی مازاد خود در بانک مرکزی هزینه صرف می‌کنند. پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸، بانک مرکزی اروپا، بانک مرکزی ژاپن و بانک مرکزی سوئیس این مسیر را در پیش گرفتند.

طبق گفته‌های تام موتون(Tom Mutton) مدیر فناوری‌های مالی بانک مرکزی انگلستان، این بانک همچنین در حال بررسی کاربردهای مختلف یک رمزارز بانکی یا CBDC نیز می‌باشد، اما تا به این لحظه هیچ تصمیم جدی در رابطه با پذیرش یا عدم پذیرش آن اتخاذ نکرده است.

همه به دنبال رمزارزهای بانکی

این درحالیست که اغلب بانک‌های مرکزی سراسر جهان در حال بررسی مزایای و روند پذیرش رمزارزهای بانکی هستند و برخی مقامات پولی نیز رویکرد فعالانه‌تری در پیش گرفته‌اند. به عنوان مثال، کشور چین اخیراً بزرگ‌ترین آزمایش مربوط به یوان دیجیتال را به پایان رسانده و برای دریافت بازخورد و بررسی هرچه بیشتر، کیف‌پول آنلاین مربوط به ارز دیجیتال بومی خود را در اختیار ۵۰ هزار نفر قرار داده است.

در همین حال، بانک فدرال رزرو ایالات متحده مجموعه‌ای از گزارشات تحقیقات را منتشر کرده است که در آن به بررسی مزایای و سودمندی بالقوه‌ی رمزارزهای بانکی پرداخته شده است. یکی از اصلی‌ترین بخش‌های این گزارش «نیاز به شناسایی ویژگی‌های ذاتی رمزارزهای بانکی» می‌باشد.

منبع: بانکداری الکترونیک از کوینیت