معیارهای نگران کننده برای بانکداری دیجیتال و صندوق‌های اعتباری

رون شولین

ترجمه: علیرضا خدائی

گزارش جدیدی در مورد معیارهای بانکداری دیجیتال و تأثیری که بانکداری دیجیتال بر بانک‌ها دارد، پیشرفت های مثبتی را نشان می دهد، اما همچنین مجموعه ای از روندهای نگران کننده را نشان می‌دهد که باعث نگرانی مدیران بانک شود.

به گزارش اقتصاددیجیتال و به نقل از فوربس؛ چهارمین نسخه از مطالعه «معیارهای عملکرد بانکداری دیجیتال» از Cornerstone Advisors، که به سفارش Alkami انجام شده است، معیارهای بانکداری دیجیتال را از بانک‌ها و صندوق‌های اعتباری جمع آوری می کند که نشان دهنده سطوح هزینه، تأثیر سرمایه گذاری‌های دیجیتال، پذیرش کاربر و استفاده از خدمات دیجیتال، و چگونگی کارآمدی خدمات دیجیتال توسط موسسات مالی است.

هزینه‌های دیجیتال بانک‌ها به شدت افزایش یافته است

برای دومین سال متوالی، هزینه های مربوط به کانال دیجیتال و فناوری‌های دیجیتال تقریباً دو برابر شده است.

در سال ۲۰۲۱، میانگین سرمایه‌گذاری دیجیتال به ازای هر ۱ میلیارد دلار دارایی حدود ۲۲۰ هزار دلار بود. این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۴۲۵ هزار دلار افزایش یافت و در سال ۲۰۲۳ تقریباً دوباره به ۷۸۰ هزار دلار رسید.

با توجه به تمرکز فعلی بانک‌ها بر کنترل و کاهش هزینه، دیدن این افزایش جای تعجب دارد. برخی از مؤسسات مالی شرکت کننده در این مطالعه، افزایش بیش از ۱۰۰۰ درصدی در هزینه‌ها بین سال های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ را گزارش کردند.

بیشتر بخوانیم: اقتصاد دیجیتال چیست؟ چه عواملی در آن نقش دارد؟

چهار روند نگران کننده بانکداری دیجیتال

خوب بود که گزارش کنیم همه معیارها در حال افزایش هستند. اما این جهتی نیست که تعدادی از معیارهای کلیدی به سمت آن حرکت می کنند، از جمله:

• بهره وری: یکی از معیارهای بهره‌وری دیجیتال، تعداد کاربرانی است که توسط کارکنان کانال دیجیتال پشتیبانی می شوند. این معیار از سال ۲۰۲۱ تا ۵۰ درصد کاهش یافته است، از حدود ۳۰۰۰۰ کاربر پشتیبانی شده به ازای هر نیروی کار تمام وقت دیجیتال (FTE) به ۲۰۰۰۰ کاربر در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
• افتتاح حساب دیجیتال: با وجود سرمایه‌گذاری سنگینی که بانک‌ها در افتتاح دیجیتال حساب‌های جاری انجام داده اند، درصد حساب های جدیدی که در کانال های دیجیتال افتتاح می شود، برای دومین سال متوالی کاهش یافته است.
• پرداخت قبوض: برای سال‌ها است که مصرف کنندگان جوان از استفاده از بانک ها برای پرداخت آنلاین صورت حساب خود اجتناب می کنند، اما حتی در میان مصرف کنندگانی که این کار را انجام می دهند، میانگین تعداد قبض‌هایی که از طریق بانک‌ها پرداخت می شود، در حال کاهش است.
• پرداخت های همتا به همتا (P2P): تنها حدود یک نفر از هر ۱۰ کاربر بانکداری دیجیتال از طریق اپلیکیشن بانکداری دیجیتال بانک خود، پرداخت های همتا به همتا (P2P) انجام می دهد. در میان این کاربران، اکثر بانک‌ها فقط شاهد ۱.۵ تراکنش P2P در ماه بودند.

با این حال، همه چیز بد نیست

با این حال، در دنیای بانکداری دیجیتال نکات مثبتی نیز وجود دارد، از جمله:

• سپرده گذاری سیار: همه‌گیری بیماری بسیاری از مصرف کنندگان مسن را مجبور کرد تا یاد بگیرند که چگونه با استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه خود چک‌ها را واریز کنند. با وجود روند نزولی در تعداد چک‌های نوشته شده، از سال ۲۰۲۱، پذیرش سپرده گذاری سیار توسط مصرف کنندگان از سال ۲۰۲۱، ۵۰ درصد افزایش یافته است و تعداد چک‌های واریز شده سه برابر شده است.
• پرداخت موبایلی: بسیاری از بانک‌ها و صندوق‌های اعتباری شرکت کننده در این مطالعه نتوانستند در مورد استفاده از پرداخت موبایلی مشتریان خود گزارش دهند، اما در میان بانک‌هایی که این کار را انجام دادند، پذیرش از ۲۲ درصد به ۳۴ درصد در سال افزایش یافته است، به طوری که کاربران به طور متوسط ​​پنج پرداخت موبایلی در ماه انجام می دهند.
• پشتیبانی دیجیتال: هیچ کس دوست ندارد از چت بات استفاده کند، درسته؟ اشتباه است. بانک‌هایی که دارای چت‌بات هستند، در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ به‌طور میانگین بیش از ۴۰۰۰ جلسه ماهانه داشتند – این نشان می‌دهد که چت‌بات‌های جدید با توجه به اینکه درصد بانک‌هایی که از طریق چت‌بات به مشتریان پشتیبانی ارائه می‌کردند، از ۸ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۲۳ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است، به سرعت به کار خود ادامه داده‌اند.

بیشتر بخوانیم: سه فناوری در صنعت بانکداری که در سال ۲۰۲۴ شاهد سرمایه‌گذاری بیشتری خواهند بود

سرعت گیرها در مسیر تحول دیجیتال

با کاهش بهره‌وری دیجیتال، افتتاح ضعیف حساب های دیجیتال و عدم موفقیت در پرداخت قبوض و پرداخت های موبایلی، باور اینکه بانک ها در تلاش های تحول دیجیتال خود پیشرفت زیادی داشته اند، دشوار است. چه چیزی مانع پیشرفت می شود؟

• دیجیتال فراتر از یک کانال است: سرمایه‌گذاری‌های بانک‌ها در بخش دیجیتال دیگر صرفاً در مورد دسترسی و پشتیبانی مشتری نیست، بلکه به طور فزاینده‌ای در مورد بهبود بهره‌وری داخلی است. این امر در بسیاری از مؤسسات مالی به دلیل اینکه «بخش بانکداری دیجیتال» در تلاش برای برآوردن خواسته‌های رقابتی سازمان با مشکلاتی در بودجه‌بندی و اولویت‌بندی مواجه است، باعث ایجاد مشکلاتی در بودجه‌بندی و اولویت‌بندی می‌شود.
• محصولات دیجیتال کمبود دارند: شرکت‌های فناوری مالی و بانک‌های دیجیتال در افتتاح حساب‌های جاری جدید پیشتاز هستند – در نیمه اول سال ۲۰۲۳، این شرکت‌ها ۴۷ درصد از حساب‌های جدید افتتاح شده را به خود اختصاص دادند، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۰، ۳۶ درصد بود. چرا؟ نه به این دلیل که آنها دیجیتال هستند، بلکه به این دلیل که محصول دیجیتال بهتری ارائه می دهند. بانک‌ها باید حساب‌های جاری و پرداخت اصلی خود را از نو اختراع کنند – یا حداقل بازطراحی کنند – تا نیازها و انتظارات در حال تغییر مصرف‌کنندگان را برآورده کنند.
• پلتفرم‌های بانکداری دیجیتال نیاز به به‌روزرسانی دارند: پلتفرم‌های بانکداری دیجیتال بانک‌ها در ۱۰ سال گذشته پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند، اما برای فعال کردن یکپارچه‌سازی بهتر با برنامه‌های کاربردی شخص ثالث، ارائه بینش بهتر به مدیران بانک در مورد فعالیت و روند کاربران، و ادغام ابزارها و قابلیت‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در حال ظهور، به یک به‌روزرسانی جدید نیاز دارند.

• بیشتر بخوانیم:
• شکل‌دهی جدید فین‌تک با استفاده از هوش مصنوعی مولد
• ارزش تحول دیجیتال؛ با بررسی بانکداری
• پنج ارکان اصلی تحول دیجیتال موفق

معیارهای نگران کننده برای بانکداری دیجیتال و صندوق‌های اعتباری

متن زیر در تحریریه رسانه ” اقتصاد دیجیتال ” تهیه شده است و نشر آن با ذکر نام مولف و منبع و لینک متن بلامانع است.