چطور Constellation Software کانادایی از وارن‌بافت الگو گرفت و موفق شد؟

حالا شرکت Constellation Software یک خریدار راضی و خوشحال است. اهداف خرید این شرکت کانادایی باید دست‌کم فروشی برابر ۵ میلیون دلار و همچنین رشد درآمد و سود یکنواختی داشته باشند

این روزها برای استارت‌آپ‌های قدیمی‌تر سخت می‌گذرد. عرضه اولیه‌های اخیر نه چندان قدرتمند شرکت بریتانیایی سازنده تراشه Arm، گروه تحویل کالاهای خواربار Instacart و شرکت نرم‌افزاری Klaviyo در بورس، تب خرید سهام این شرکت‌ها را فرونشانده است. سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر هم به‌شدت کاهش یافته‌اند.

داده‌ها و آمارهای ارائه شده توسط شرکت تحقیقاتی PitchBook نشان می‌دهد که استارت‌آپ‌های بالغ تقریبا به سه برابر سرمایه‌ای که در آنها وجود دارد، نیاز دارند. بسیاری از این استارت‌آپ‌ها خودشان را برای فروش گذاشته‌اند و به این ترتیب است که ارزش خرید شرکت‌های خصوصی به ۱۰۰میلیون دلار یا کمی بیشتر رسیده که این رقم، بالاترین میزان این خریدها از ماه سپتامبر سال ۲۰۲۲ به حساب می‌آید.

حالا شرکت Constellation Software یک خریدار راضی و خوشحال است. اهداف خرید این شرکت کانادایی باید دست‌کم فروشی برابر ۵ میلیون دلار و همچنین رشد درآمد و سود یکنواختی داشته باشند. تیم مدیریتی قدرتمند با راهبری بنیان‌گذار آن، یک مزیت است. اگرچه این شرکت برای معاملات بزرگ‌تر ولخرجی‌هایی هم کرده است، اما متوسط ارزش شرکت‌هایی که می‌خرد به چیزی در حدود ۳ میلیون دلار می‌رسد. بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی رویال بانک کانادا، از سال ۲۰۰۵ شرکت Constellation Software در مجموع ۸.۷ میلیارد دلار برای خرید بیش از ۸۶۰ شرکت صرف کرده است.

در این دوره زمانی درآمد آن به‌طور متوسط تا حدود ۲۵ درصد در سال افزایش یافته است و انتظار می‌رود درآمد این شرکت کانادایی تا پایان سال جاری میلادی به ۸ میلیارد دلار برسد. در طول پنج سال گذشته ارزش بازار این شرکت درست مانند یک غول تکنولوژی رشد ۲۵۰درصدی داشته و به ۵۰ میلیارد دلار رسیده است تا به این ترتیب شاخص تکنولوژی‌محور نزدک را هم پشت سر بگذارد.

حالا شرکت Constellation Software بعد از پلتفرم تجارت الکترونیک شاپیفای (Shopify)، دومین شرکت بزرگ تکنولوژی کانادا به حساب می‌آید.چه تصادفی یا برنامه‌ریزی شده، موفقیت Constellation در انجام معاملات طبق اصولی است که به نظر می‌رسد به شکل چشمگیری شبیه به اصول بزرگ‌ترین خریدار جهان یعنی شرکت برکشایر هاتاوی (Berkshire Hathaway) باشد. درست مثل وارن بافت، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل برکشایر هاتاوی و دست راستش چارلی مانگر – که به تازگی و در بیست‌وهشتم نوامبر درگذشت- مارک لئونارد، بنیان‌گذار و رئیس هیات‌مدیره Constellation، هم در جست‌وجوی کسب‌وکارهایی با لبه رقابتی بلندمدت است.

در جهان Constellation، شرکت‌های نرم‌افزاری که متخصص تولید و ساخت محصولات دیجیتال برای صنایع نه چندان جذاب هستند، بسیار جالب‌توجه به حساب می‌آیند. غول‌های تکنولوژی اما از این بازارهای نسبتا کم‌اهمیت و رقبای کوچک‌تری که دانش لازم را ندارند، اجتناب می‌کنند. نتیجه این روند، کسب سود چشمگیر برای شرکت‌های بزرگ و قدیمی است.

شرکت Constellation بعد از انجام معامله و خرید یک شرکت دیگر، درست مانند برکشایر، آن کسب‌وکار را به شیوه غفلت خیرخواهانه اداره می‌کند. Constellation با شرکت‌هایی که به تازگی می‌خرد، ادغام نمی‌شود و به چتر نجاتی برای مدیران تازه‌کار تبدیل نمی‌شود. این شرکت به همین راضی است که عملیات روزانه هر کدام از این شرکت‌ها را به تیم مدیریتی فعلی خود‌ واگذار کند. بیرون کشیدن بی‌کفایتی‌ها با متمرکز کردن عملکردهای تجاری رایج، کار چندان سختی نیست.

Constellation معتقد است تجزیه و تقسیم کردن یک کسب‌وکار، پیوند آن را با مشتریانش تضعیف می‌کند. درآمد زیرمجموعه‌ها به شرکت مادر تزریق می‌شود که از آن برای خرید کسب‌وکارهای جدید بهره می‌گیرد. در عوض این رویکرد درآمد بیشتری را تولید می‌کند و این جریان می‌تواند در بلندمدت ادامه داشته باشد.

Constellation Software برای مدیریت بیش از ۸۰۰ شرکت به عنوان یک شرکت مادر با شش گروه عملیاتی بزرگ فعالیت می‌کند. کسب‌وکارهایی که در بازارهای مشابه فعالیت می‌کنند، در یک گروه واحد قرار می‌گیرند. در سال ۲۰۲۱ شرکت Constellation اوراق قرضه یکی از زیرمجموعه‌هایش به نام Topicus را منتشر کرد.

Topicus که ارائه‌دهنده نرم‌افزارهای تجاری است، ۱۴ درصد از کل درآمد Constellation را تامین می‌کند و حالا ارزشی برابر ۵.۸ میلیارد دلار دارد. این اتفاق برای هر کدام از پنج بازوی عملیاتی بزرگ این شرکت، در زمانی که بالغ و بزرگ می‌شوند، رخ می‌دهد. شرکت Constellation اما همچنان کنترل هیات‌مدیره Topicus را در اختیار دارد.

درست مانند برکشایر اما برخلاف شرکت‌های خصوصی یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری، Constellation هیچ برنامه زمانی برای خروج ندارد و درست به همین دلیل می‌تواند در برابر تصمیمات مختلف سرمایه‌گذاری صبور باشد. در نامه‌های سالانه مارک لئونارد به الگوی سرمایه‌گذاران، یعنی وارن بافت، این شرکت به عنوان «یک مالک دائمی خوب» توصیف می‌شود.

ذهنیت و نوع نگرش به این ماراتن است که حقوق دریافتی کارمندان را محاسبه می‌کند. پاداش‌ها به بازگشت سرمایه‌گذاری‌های انجام شده گره خورده‌اند تا به رشد درآمد شرکت. مدیران باید پاداش سه فصل خود را در سهام شرکت سرمایه‌گذاری کنند و نمی‌توانند این سهام را تا چهار سال بعد بفروشند. مشوق‌های مدیریتی هم با مشوق‌های سهامداران هم‌تراز می‌شوند.

موفقیت شرکت Constellation Software یک حقیقت بسیار مهمی درباره ادغام‌ها و خریدها را نشان می‌دهد که برای وارن بافت آشناست: خریداران سریالی همیشه می‌خواهند خریداران اتفاقی را پشت سر بگذارند. توبیاس لاندبرگ از شرکت مشاوره مک‌کنزی، پیش‌بینی می‌کند که خریداران منظم نسبت به خریداران اتفاقی، به‌طور متوسط حدود دو درصد بیشتر به افزایش سود سالانه سهامداران کمک می‌کنند.

او این مزیت را در عمل برآورد می‌کند. در عمل هر چه یک شرکت خریدهای بیشتری انجام دهد، سود بیشتری هم به دست می‌آورد. تعداد کمی از شرکت‌ها مانند Tyler Technologies از تگزاس و Roper Technologies از فلوریدا در تلاش هستند تا رویکرد عملی Constellation در انتخاب تولیدکنندگان نرم‌افزاری برجسته، در پیش بگیرند. تا حالا اما هیچ کدام از آنها حتی به نزدیکی Constellation Software در اتخاذ رویکرد خرید شرکت‌های دیگر، نرسیده‌اند.

منبع: دنیای اقتصاد از اکونومیست