برای درک صحیح مفهوم سه‌گانه بلاکچین، بهتر است تعریف فناوری بلاکچین را مرور کنیم. بلاکچین (Blockchain) یک دفتر کل (Ledger) یا پایگاه داده (Database) باز، مشترک و غیرقابل تغییر است که تراکنش‌های ثبت شده در آن به‌صورت مداوم به‌روزرسانی می‌شوند. تمرکززدایی، مقیاس‌پذیری و امنیت معمولاً اساس ساختار شبکه‌های بلاکچین را تشکیل می‌دهند و همیشه به‌عنوان سه‌گانه سازنده آنها تعریف می‌شوند.
تمرکززدایی در بلاکچین به‌معنای این است که تمامی کاربران به‌طور مساوی اجازه مشارکت در تولید و اعتبارسنجی یک پلتفرم دارند. به‌طور ساده‌تر، مدیریت و اداره یک شبکه بلاکچین توسط یک نهاد واحد کنترل نمی‌شود بلکه بین شرکت‌کنندگان در سراسر شبکه توزیع و پخش می‌شود. این باعث می‌شود تا شبکه بلاکچین امن‌تر و آزادتر باشد. اما امنیت بلاکچین نیز یک مسئله مهم است که باید از ورود جریان‌های خرابکار و کلاهبردار جلوگیری شود. امنیت بلاکچین معمولاً با هزینه کنترل کل سیستم شبکه سنجیده و ارزیابی می‌شود. اگر هزینه‌های بیشتری برای کنترل بلاکچین در نظر گرفته شود، این به‌معنای افزایش امنیت شبکه است.
شبکه بیت‌کوین، یکی از برترین و قدرتمندترین فناوری‌های دنیای کریپتوکارنسی است، اما مقیاس‌پذیری آن ناکافی است؛ این به‌معنایی است که سرعت پردازش تراکنش‌ها در بیت‌کوین بسیار کند است. این معضل باعث می‌شود که بیت‌کوین در مقایسه با سایر پلتفرم‌های مشهور، مانند مسترکارت، سرعت پردازش کمتری داشته باشد و مشکلاتی را برای کاربران ایجاد کند.
یک راه‌حل برای بهبود مقیاس‌پذیری بیت‌کوین ارائه شده است که از جمله آن می‌توان به افزایش اندازه بلاک بیت‌کوین اشاره کرد، اما این راه‌حل نتوانسته به اجماع جامعه بیت‌کوین برسد و باعث شده تا هارد فورک بیت‌کوین کش در سال ۲۰۱۷ رخ دهد. راه‌حل‌های دیگری نیز ارائه شده‌اند مانند فعال‌سازی شبکه لایتنینگ و چکش‌کاری تراکنش‌ها، اما بسیاری از این پیشنهادها تایید نشده‌اند.
در مورد اتریوم، جامعه اتریوم تصمیم گرفت تا سیستم اجماع خود را از حالت اجماع اثبات کار به اجماع اثبات سهام تغییر دهد به منظور حل معضلات بلاکچین. این تغییر باعث شد تا اتریوم به‌عنوان یک شبکه با قابلیت همکاری بالا شناخته شود و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز در آن افزایش یابد.
در نهایت، برخی از پیشنهادها و راه‌کارهایی که مطرح می‌شوند تایید نمی‌شوند و این امر به‌عنوان یکی از چالش‌های فناوری بلاکچین محسوب می‌شود.
بررسی ۱۰ راه‌حل بالقوه برای حل معضل بلاکچین
معضل سه‌گانه بلاکچین، یعنی امنیت، مقیاس‌پذیری و تمرکززدایی، یکی از بزرگترین چالش‌ها در جهان ارزهای دیجیتال است. در این مقاله، به بررسی ۱۰ راه‌حل بالقوه برای حل این معضل می‌پردازیم:
- تقویت لایه صفر (Layer 0): استفاده از سیستم اجماع اثبات سهام به جای اثبات کار، بهبود مقیاس‌پذیری و سرعت پردازش تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.
- زنجیره رله (Relay chain): این مفهوم امکان وصل شدن شبکه‌های بلاکچین به یکدیگر را به‌صورت زنجیره‌ای فراهم می‌کند، که باعث پوشش دادن نقاط ضعف معضل سه‌گانه بلاکچین می‌شود.
- لایه ۱ (Layer 1): این لایه بهبود مقیاس‌پذیری بلاکچین را از طریق تغییر مکانیزم‌های اجماع و دیگر جنبه‌های بلاکچین ایجاد می‌کند.
- بهبود پروتکل‌های اجماع: استفاده از الگوریتم‌های اجماع موثرتر برای حل معضل بلاکچین و افزایش سرعت و امنیت تراکنش‌ها.
- شاردینگ (Sharding): این مفهوم با جدا کردن زنجیره‌های بلاک یک شبکه، بهبود مقیاس‌پذیری و سرعت پردازش را فراهم می‌کند.
- لایه ۲ (Layer 2): برای حل معضل بلاکچین، بلاکچین‌های لایه ۲ بهبود سرعت پردازش تراکنش‌ها را ارائه می‌دهند.
- بلاکچین‌های تو در تو (Nested Blockchains): با استفاده از بلاکچین‌های تو در تو، راه‌حل‌های سفارشی برای رفع معضل بلاکچین مطرح می‌شوند.
- زنجیره‌های جانبی (Sidechains): این مفهوم امکان افزایش سرعت پردازش تراکنش‌ها را از طریق ارتباط با بلاکچین اصلی فراهم می‌کند.
- رولاپس (Rollups): با پردازش تراکنش‌های خارج از بلاکچین‌های لایه ۱، این راه‌حل بهبود مقیاس‌پذیری و سرعت پردازش را فراهم می‌کند.
- پیشرفت‌های فناوری: با توسعه و بهره‌گیری از پیشرفت‌های فناوری مانند شبکه‌های ۵G، افزایش سرعت انتقال داده‌ها و قدرت محاسباتی، حل معضل بلاکچین به‌صورت موثرتر امکان‌پذیر خواهد بود.
آیا معضل بلاکچین قابل حل است؟
به نظر می‌رسد که با استفاده از ترکیبی از راه‌حل‌های فناورانه و بهبود ساختارهای موجود، می‌توان بهبود قابل توجهی در معضل بلاکچین داشت. اما به هر حال، هیچ راه‌حلی به تنهایی نمی‌تواند این مسئله را به‌طور کامل حل کند، و به نظر می‌رسد که راه‌حلی دائمی برای معضل سه گانه بلاکچین وجود ندارد. اما با تلاش مستمر توسعه‌دهندگان و استفاده از پیشرفت‌های فناوری، ممکن است راه‌حل‌های بهتری برای این مسئله پیدا شود.
منبع: arzdigital.vip
